Hakkımda

Fotoğrafım
Devrik cümleler kurmak keyif verir bana çoğu zaman. Düşünmeye hangi kelimeden başlarsam onunla yazarım , düzeltmem. He birde buz yemeyi severim tuhaf bir şekilde.

19 Şubat 2012 Pazar

Bir kaç saniye

Kalabalığın içinde yürürken parmaklarım parmaklarının arasına takılmışken , birden , herkesin yok olduğunu hissettim. Sesler gittikçe azaldı , görüntüler çoktan kayıptı. Siyah değildi gördüğüm , bir şey gördüğüm söylenecek olursa eğer. Tehlikede olduğumu hiç düşünmedim. Asla bitmesin istedim bu saniyeler süren yok oluşlarım. Kalabalığın arasında giderken parmaklarım parmaklarının arasına takılmışken , birden , durup gözlerimin içine bakarak etkisini kaybettirmiştin çevremin. Hafif bir adımla bana daha da yakınlaşarak artık nefesini duymamı sağlaman ile diğer bütün sesler kesildi. Olacak olan şeylerin farkında olarak , hiç bir şey bilmeyen masum çocuk edasıyla yaklaştım bir kez daha sana...


Saniyeler sonra kendime geldiğimde fark ettim ki dudakların taptaze. Aşkını en iyi şekilde yetiştirip büyütmüşsün. Zamanında ekmeye başlamışsın. Hasat vakti gelmiş artık. Bahar yaklaşıyor ve ben artık durduramıyorum hislerimi.