Hakkımda

Fotoğrafım
Devrik cümleler kurmak keyif verir bana çoğu zaman. Düşünmeye hangi kelimeden başlarsam onunla yazarım , düzeltmem. He birde buz yemeyi severim tuhaf bir şekilde.

29 Temmuz 2011 Cuma

Geçmişe dönsek mi dönmesek mi?

Hiç bir şey yokken , her şey normalken ufak bir esinti ve benim sana tesadüfen* yaklaşmam sonucunda başımı döndüren kokunu aldım. İşte o zaman başladı her şey..


Bir zamanlar umurumda olmayan sen , her seferinde kaçtığım sen şimdi her gözümü kapattığımda benimle. Sabahları gözümü açtıktan 5 dakika sonra geliyorsun aklıma. Gönül isterdi ki 5 dakika erken düşünmeye başlayayım seni.


Değişen neydi? Neden böyle oldu? Senin nefesin tenime değdi diye mi böyle? Seni hissetti tenim. Artık söz geçiremem ona ne dersem diyeyim..


'' Dilim tutulsaydı da söylemeseydim sana duygularımı ! ''
Hep unutulmasını isteriz ya  söylediklerimizin ,utancımızdan. Ben tüm cesaretimi toplayıp gözlerinin içinde kaybolarak titreye titreye itiraf ettim her şeyi iki kelime ile gözlerim dolu dolu. Ne mi oldu? unuttu..
İyi bir şey değil unutması , istemeyin.


İşin en ağır tarafı ise susmak zorunda olmak. Kimseye bahsedememek en acısı. Biri görür korkusundan günlüğüme bile yalan söylüyorum. Cümleye hep ' çok güzel bir gündü ! ' diye başlıyorum..


Gitmeni istiyorum bazen. ve iki saniye içinde vazgeçiyorum bundan. Düşüncesi bile katlanılmaz geliyor. Nasılsa şuan yanımdasın diye rahat hissedemiyorum. Sonunu düşünmekten anı yaşayamıyorum.




Gidersen bir gün kokunu bir şişeye doldurup baş ucuma bırak sevgili..





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder