Hıphızlı !

Her şey çok hızlı gelişiyor. Sanki birisi parmağını 'ileri' tuşuna basılı tutmuş gibi. 

Sadece yaşıyoruz..

Söylediklerimizi gördüklerimizi anlamaya vakit yok. 'Zaman' filmini geriye alıp o parmağını basılı tutan kişiyi uyardıktan sonra tekrar izlesek kim bilir neler göreceğiz. Kaçırdığımız ne çok şey varmış diyeceğiz..

Ama yok yok iyi böyle. Ben filmi hızla izlerken bile yakalayabiliyorum tebessümlerimizi.

Bu şekilde olunca üzüntülerimiz de çabucacık kayboluyor gözden...